نمونه پرسشنامه حل مسئله اجتماعی
این پرسشنامه سبک مسئله گشايی را کسیدی و لانگ(۱۹۹۶) طی دو مرحله ساخته اند و دارای ۲۴ پرسش است که شش عامل را می سنجد و هرکدام از عوامل دربرگیرنده چهارماده آزمون می باشند. این عوامل عبارتند از درماندگی در حل مساله ، مهارگری حل مساله، سبک حل مساله خلاقانه، اعتماد در حل مساله، سبک اجتناب و سبک گرایش و روی آورد است.
سبک های درماندگی، مهارگری و اجتناب زیرمقیاس های حل مساله غیرسازنده و سبک های گرایش، خلاقیت و اعتماد زیرمقیاس های حل مساله سازنده می باشند(شاطری، اشکانی، مدرس غروی، ۱۳۸۸). پرسشهای این مقیاس با گزینه های بله و خیر و نمیدانم پاسخ داده می شوند و نمره گذاری به شکل صفر و یک انجام می شود و برای گزینه نمی دانم نیز ۵/۰ در نظرگرفته می شود و سپس جمع این نمرات، نشان دهنده نمره کلی هر کام از عوام ۶ گانه است.هرعاملی که بالاترین نمره را داشته باشد نشان می دهد که فرد به هنگام مواجهه با مشکلات از آن شیوه استفاده می کند (بخشی پوررودسری، علیلو و ایرانی، ۱۳۸۷).(پرسشنامه سبک مسئله گشايی)
تعریف مفهومی حل مساله و سبکهای حل مساله: حلمساله فرآیندی است که طی آن افراد راهبردهای ابداعی و اکتشافی را برای مواجه و مقابله با مشکلات زندگی خود اتخاذ میکنند که منجر به پیشرفت شخصی و اجتماعی و همچنین کاهش تنیدگی و آسیبهای روانی می گردد(دزوریلا وشیدی[۱]، ۱۹۹۲). هر فرد بنا به ویژگی های روان شناختی و جامعه شناختی خود، سبکی را برای حل مساله هایی که با آنها رو برو میشود در پیش میگیرد که برخی از این سبک ها سازنده بوده و به پیشرفت فرد کمک می کند و برخی نیز هیجانی و غیرسازنده بوده و فرد را از پیشرفت باز می دارد(آقا یوسفی و شریف، ۱۳۹۰؛ زارعان، اسداله پور و بخشی رودسری، ۱۳۸۶).(پرسشنامه سبک مسئله گشايي)
تعاریف عملیاتی
سبکهای حل مساله: عبارت است از نمره ای که آزمودنی ها با توجه به پرسشنامه ۲۴ سوالی سبک های حل مساله(MPSS) بدست می آورند
منابع
زارعان، مصطفی؛ اسداله پور، امین و بخشی پوررودسری، عباس(۱۳۸۶). رابطه هوش هیجانی و سبک های حل مساله با سلامت عمومی. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران (اندیشه و رفتار) . دوره سیزدهم، شماره دوم، ۱۶۶-۱۷۲٫
آقا یوسفی، علیرضا و شریف، نسیم(۱۳۹۰). رابطه سبک های حل مسئله و بهزیستی شخصی در دانشجویان. اندیشه و رفتار(روانشناسی کاربردی)، دوره ششم. شماره بیست و دوم، ۷۹-۸۸٫
بخشی پور رودسری، عباس؛ محمودعلیلو، مجید و ایرانی، سیدجواد(۱۳۸۷). مقایسه ویژگیهای اختلالهای شخصیت و راهبردهای مقابله ای)مبتنی بر شیوههای حل مساله( معتادان خودمعرف و گروه بهنجار، مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران )اندیشه و رفتار(، دوره چهاردهم، شماره سوم،۲۸۶-۲۹۷٫
شاطری، زهره؛ اشکانی، نجمه و مدرس غروی، مرتضی(۱۳۸۸). بررسی رابطه بین نگرانی مرضی، شیوه های حل مساله و افکارخودکشی در نمونه غیربالینی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سال چهاردهم، شماره یکم، صص ۴۲-۲۴٫
Dzurilla, T. J., & Sheedy, C. F. (1992). The relation between socialproblem solving ability and subsequent level of academic competence in college students. Cognitive Therapy and Research, 16(5), 589-599.
Cassidy, T., & long, C. (1996). Problem- solving style, stress and psychological illness: development of multifadtorial measure. British journal of Clinical psychology, 35(1), 265-277
پرسشنامه سبک مسئله گشايی
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.