دانلود کتاب daddy long legs

توضیحات

با سلام خدمت شما دوستان عزیز در این مطلب فایل دانلود کتاب daddy long legs را آماده کرده ایم امیدواریم که مورد استفاده تان قرار گیرد و مفید باشد.

در صورت بروز هرگونه مشکل در خرید و دانلود به ایتا یا واتساپ 09210985196 پیام دهید.

“” کامل ترین ، بدون حذفیات “”

کتاب daddy long legs زبان انگلیسی

رمان Daddy Long Legs

رمان Daddy Long Legs در زمره رمان های مشهور جهان است که در ایران نیز بسیار جنجال­برانگیز بود و مخاطبان زیادی دارد. رمان Daddy Long Legs البته از آن دست رمان هایی است که اقتباس های هنری آن بیش از خود اثر شهرت دارد.علاوه بر این Daddy Long Legs یکی از مشهورترین کارتون­های سریالی در جهان است که در ایران نیز علاقمندان زیادی دارد و درست مانند آن شِرلی خاطرات چندین نسل را در خود دارد.دانلود کتاب daddy long legs

Daddy Long Legs اثر جین وبستر

Daddy Long Legs اثر جین وبستر، حکایت دختری به نام جودی آبوت است که هجده سال در یک یتیم خانه را سپری کرده تا این که روزی خانم لیپت، مسئول یتیم خانه به او می­گوید که برای یک جلسه اضطراری به دفتر او بیاید. جودی نوشته­ای در مورد ترس و وحشت «چهارشنبه های آبی» نگاشته. چهارشنبه­ها روزی است که افراد خیرخواه به یتیم­خانه می­آیند تا بچه ها را به سرپرستی قبول کنند. یکی از آنان از جودی خوشش آمده و قصد دارد او را برای تحصیل راهی دانشگاه کند. تنها شرط او این است که ناشناس باقی بماند و جودی هر ماه برای او یک نامه بفرستد و در عین حال منتظر پاسخ هم نباشد.

رمان بابا لنگ دراز

رمان بابا لنگ دراز نخستین بار در سال ۱۹۱۲ منتشر شد و از آن دست آثاری است که لذت زندگی را به شما هدیه می­دهد و خواننده را برای مدتها دور از غوغای جهان به خود مشغول خواهد کرد. اما نکته مهم در این رمان این است که این رمان به یقین در حوزه کتابهای انگیزشی قرار می­گیرد. شاید خواننده متوجه نباشد که یک رمان انگیزشی می­خواند و فکر می­کند که چنین چیزی اصلاً در جهان نیست. اما حقیقت امر این است که همیشه قرار نیست ما برای رسیدن به موفقیت حتماً باید کتاب های آموزشی بخوانیم.دانلود کتاب daddy long legs

یکی از مهم ترین اتفاقات داستان، ازدواج جودی با بابا لنگ دراز است. این شاید یکی از بحث برانگیزترین نکات این اثر باشد. جودی شخصیتی موردپسند و قلم شیوا و جذابی دارد و خواننده در روند داستان با او انس می­گیرد.

دانلود کتاب بابا لنگ دراز زبان اصلی

Blue Wednesday
The first Wednesday in every month was a Perfectly Awful Day–a day to be awaited with dread,
endured with courage and forgotten with haste. Every floor must be spotless, every chair dustless,
and every bed without a wrinkle. Ninety-seven squirming little orphans must be scrubbed and
combed and buttoned into freshly starched ginghams; and all ninety-seven reminded of their
manners, and told to say, `Yes, sir,’ `No, sir,’ whenever a Trustee spoke.
It was a distressing time; and poor Jerusha Abbott, being the oldest orphan, had to bear the brunt
of it. But this particular first Wednesday, like its predecessors, finally dragged itself to a close.
Jerusha escaped from the pantry where she had been making sandwiches for the asylum’s guests,
and turned upstairs to accomplish her regular work. Her special care was room F, where eleven
little tots, from four to seven, occupied eleven little cots set in a row. Jerusha assembled her
charges, straightened their rumpled frocks, wiped their noses, and started them in an orderly and
willing line towards the dining-room to engage themselves for a blessed half hour with bread and
milk and prune pudding.دانلود کتاب daddy long legs
Then she dropped down on the window seat and leaned throbbing temples against the cool glass.
She had been on her feet since five that morning, doing everybody’s bidding, scolded and hurried
by a nervous matron. Mrs. Lippett, behind the scenes, did not always maintain that calm and
pompous dignity with which she faced an audience of Trustees and lady visitors. Jerusha gazed
out across a broad stretch of frozen lawn, beyond the tall iron paling that marked the confines of
the asylum, down undulating ridges sprinkled with country estates, to the spires of the village
rising from the midst of bare trees.
The day was ended–quite successfully, so far as she knew. The Trustees and the visiting
committee had made their rounds, and read their reports, and drunk their tea, and now were
hurrying home to their own cheerful firesides, to forget their bothersome little charges for another
month. Jerusha leaned forward watching with curiosity–and a touch of wistfulness–the stream
of carriages and automobiles that rolled out of the asylum gates. In imagination she followed first
one equipage, then another, to the big houses dotted along the hillside. She pictured herself in a
fur coat and a velvet hat trimmed with feathers leaning back in the seat and nonchalantly
murmuring `Home’ to the driver. But on the door-sill of her home the picture grew blurred.
Jerusha had an imagination–an imagination, Mrs. Lippett told her, that would get her into trouble
if she didn’t take care–but keen as it was, it could not carry her beyond the front porch of the
houses she would enter. Poor, eager, adventurous little Jerusha, in all her seventeen years, had
never stepped inside an ordinary house; she could not picture the daily routine of those other
human beings who carried on their lives undiscommoded by orphans