لغات مهم علوم پایه زبان پزشکی ترمینولوژی

با سلام خدمت شما دوستان عزیز در این مطلب فایل لغات مهم علوم پایه زبان پزشکی ترمینولوژی را به صورت pdf آماده کرده ایم امیدواریم که مورد استفاده تان قرار گیرد و مفید باشد.

در صورت بروز هرگونه مشکل در خرید و دانلود به ایتا یا واتساپ 09210985196 پیام دهید.

دانلود لغات مهم ترمینولوژی علوم پایه زبان پزشکی pdf

معنی ترمینولوژی چیست؟

ترمینولوژی یا اصطلاح شناسی (به انگلیسی: Terminology) به معنای مطالعه واژه ها و اصطلاحات تخصصی یک حوزه خاص است.

مثلاً وقتی از ترمینولوژی حقوق حرف می‌زنیم، منظورمان مجموعه واژه های اختصاصی علم حقوق است و یا واژه های عمومی که در علم حقوق، معنای تخصصی پیدا می‌کنند. به شکل مشابه، زمانی که می‌گوییم واژه‌ی X در ترمینولوژی روانشناسی به معنای Y است، تأکید می‌کنیم که اگر این واژه در کتابهای روانشناسی به کار برود، معنای Y را خواهد داشت و نباید آن را با کاربردهای روزمره یا کاربرد در علوم دیگر (مثلاً جامعه شناسی) اشتباه بگیریم.

تدوین ترمینولوژی گاهی به معنای یک فرایند علمی – تحقیقی هم هست. به این معنا که یک محقق، می‌کوشد مجموعه واژگان مورد استفاده در یک حوزه را گرد آورده و به بررسی ویژگی ها و تفاوت‌ها و معانی آنها می‌پردازد.

بهترین معادل فارسی ترمینولوژی چیست؟

در حال حاضر معمولاً از اصطلاح شناسی به عنوان معادل ترمینولوژی در زبان فارسی استفاده می‌شود. اما واژه شناسی و فرهنگ نام ها دو تعبیر دیگری است که بسته به شرایط، به عنوان جایگزین ترمینولوژی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فلش کارت لغات مهم ترمینولوژی علوم پایه زبان پزشکی

این کلمه، که به‌صورت ترمینولوژی[1] نیز به‌کار می‌رود، به فرایندی اطلاق می‌گردد که به مطالعه “اصطلاح”[2] می‌پردازد. نخستین بار، این واژه در اواسط قرن هجدهم توسط گات فراید شوتز[3] در زبان آلمانی به‌کار رفت و سپس به زبان انگلیسی راه یافت و به‌عنوان مترداف فهرست نام‌ها[4] مورد استفاده قرار گرفت. در سال 1801، واژه ترمینولوژی از طریق کتاب «نئولوژی»[5] اثر سباستین مرسیه[6] به زبان فرانسوی راه یافت. در انگلستان، ویلیام وول[7] آن را “نظام اصطلاح‌های مربوط به توصیف طبیعیات” تعریف کرد. به‌تدریج این واژه جایگزین واژه nomenclature شد، که خود نشانه گذر از nom و nomen (نام) به terme و terminus(مرز، حد) است.
در فرهنگ‌های مختلف تعریف‌های متفاوتی از این واژه ارائه شده است. برخی این واژه را مناسب اصطلاح‌ها یا کلمات خاصی که در علوم، هنرها، حرفه‌ها، و جز آن به‌کار می‌رود دانسته‌اند؛ و برخی آن را مطالعه منظم اصطلاح‌ها، واژه‌ها، و ترکیبات خاصی که برای نامگذاری طبقه اشیاء و مفاهیم به‌کار می‌رود و اصول کلی ناظر بر این مطالعه تعریف کرده‌اند.
اصطلاح‌شناسی حوزه علمی نوینی است که به مطالعه علمی اصطلاحات و مفاهیم می‌پردازد. گروهی معتقدند که اصطلاح‌شناسی شاخه فرعی زبان‌شناسی است و گروهی نیز برآنند که اصطلاح‌شناسی علمی چند رشته‌ای است و علوم سازنده آن رایانه، اطلاع‌رسانی، فلسفه علم، زبان‌شناسی، و جز آن است. بودین[8] برماهیت میان رشته‌ای اصطلاح‌شناسی تأکید دارد و، در عین حال، از برنامه‌ریزی زبان به‌عنوان حوزه‌ای که می‌تواند در خدمت اصطلاح‌شناسی قرار گیرد سخن می‌گوید.

مختصات معنایی اصطلاح‌شناسی
هرگاه اصطلاح‌شناسی را مطالعه نظام‌مند نامگذاری مفاهیم مربوط به رشته‌های تخصصی بدانیم واژه‌های “مفهوم”، “رشته تخصصی [9]” و “نامگذاری[10]” دارای معانی ویژه‌ای خواهند بود.
به‌طور مثال رشته تخصصی محیط خاص تجربه انسانی است که به رشته‌های فرعی تقسیم می‌شود. “جانورشناسی” و “گیاه‌شناسی” اجزای سازنده رشته تخصصی “علوم طبیعی” هستند. تخصیص یک مفهوم را به یک اصطلاح نامگذاری می‌نامند. در زبان‌های تخصصی، معانی به وسیله مفاهیم صورتبندی می‌شوند و از طریق واژه‌ها یا اصطلاحاتی خاص به دیگران انتقال می‌یابند. مفاهیم، خود نماینده اشیاء و عناصر جهان بیرونی یا پدیده‌های درونی و باطنی هستند. هر پدیده می‌تواند همانند یک میز، عینی و ملموس یا همچون دردی که احساس می‌شود، مجرد و انتزاعی باشد. مفاهیم را می‌توان هم به اشیاء و رویدادها و هم به صفات، وابستگی‌ها، و امور نسبت داد. مفهوم تنها ساختی ذهنی است که از انعکاس واقعیت یا شی خارجی در ذهن پدید می‌آید. به‌منظور تبادل و انتقال این ساخت ذهنی نماد یا نشانه‌ای به آن مفهوم اختصاص می‌یابد که در واقع نماینده آن است. این نماد در ارتباطات علمی و فنی، معمولا اصطلاح یا واژه است. برای انتقال معنی و مفهوم، علاوه بر وسایل انتقال پیام، کلمات یا اصوات که سازندگان نمادها هستند نیز باید برای گوینده (یا فرستنده پیام) و شنونده (یا گیرنده پیام) روشن و دارای ارزش مشابه باشند؛ و آنچه گوینده اظهار می‌کند تقریبآ همان تصور ذهنی را برای شنونده نیز پدید آورد، در غیر این صورت انتقال معنی پدید نمی‌آید.