پرسشنامه شیوه های فرزند پروری

پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند

پرسشنامه ۳۰سوالی شیوه های فرزند پروری (بامریند)که فرم اولیه این پرسشنامه دارای ۳۰ گویه است که توسط دیانا بامریند (۱۹۷۳)طراحی وساخته شد .این پرسشنامه توسط حسین پور (۱۳۸۱)،ترجمه شده است. این پرسشنامه شیوه های فرزند پروری والدین را در سه عامل اندازه گیری می کند.

جمله های شماره ۲۸، ۲۴،۲۱،۱۹،۱۷،۱۴،۱۳،۱۰،۶،۱به شیوه ی سهل گیرانه و جمله های شماره های ،۲۹،۲،۳،۷،۹،۱۲،۱۶،۱،۲۵،۲۶ به شیوه ی استبدادی و جمله های،۴،۵،۸،۱۱،۱۵،۲۰،۲۲،۲۳،۲۷،۳۰ به شیوه ی قاطع واطمینان بخش مربوط می باشد.

که در مقابل هر عبارت ۵ ستون (کاملا موافقم ، تاحدودی موافقم  تاحدوی مخالفم ، مخالفم ،کاملا مخالفم )به ترتیب از ۰تا ۴ نمره گذاری شده است که با جمع نمره های سوال های مربوط به هر شیوه و تقسیم آن بر تعدا د سوالات نمره مجزا بدست می آید. ر

وایی وپایایی این پرسشنامه تایید شده است بورای [۱](۱۹۹۱)برای بررسی اعتبار وروایی این پرسشنامه از روش ((افتراقی ))[۲]استفاده نمود ومشاهده کرد که شیوه استیدادی رابطه منفی با سهل گیریr=0/38)) واقتدار منطقی (r=0/48)دارد.و شیوه سهل گیری رابطه معنی داری با شیوه اقتدارمنطقی او نداشت (r=0/7) ( مهرافروز،۱۳۷۸)(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

پرسشنامه شیوه های فرزند پروری

بورای (۱۹۹۱)برای محاسبه پایایی از روش ((باز آزمایی ))[۳]استفاده کرد ونتایج زیررا بدست آورد.۸۱/۰برای شیوه سهل گیرانه ،۸۶/۰برای شیوه استبدادی ،۷۸/۰برای شیوه اقتداری .اوهمچنین ((ثبات درونی [۴]))را بااستفاده از فرمول ((آلفای کرونباخ [۵]))محاسبه نمود که ۷۵/۰برای شیوه سهل گیری ۸۵/۰برای شیوه استبدادی و۸۲ /۰برای شیوه اقتدارمنطقی بدست اورد(مهرافروز ،۱۳۷۸).(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

پرسشنامه شیوه های فرزند پروری والدین

در انستیتیو روان پزشکی ایران نیز اسفندیاری (۱۳۷۴)فرم اصلی پرسشنامه را ترجمه و اصلاحات لازم را درآن صورت داد.

سپس از تعداد ۱۰نفر صاحب نظر در زمینه روان شناسی و روان پزشکی (۲ نفر دکترای روان شناسی ، یک نفر روان پزشک ،۲ نفر کارشناسی ارشد روان شناسی ،۲نفر دانشجوی دوره کارشناسی ارشد و۳ نفر کار شناس روان شناسی )خواسته شد تا میزان اعتبار هر جمله را بازدن علامت مشخص نمایند ودر صورت لزوم نظر اصلاحی خود را نیز بیان نموده و جمله پیشنهادی خود را اضافه نمایند نتایج بدست آمده نشان دادکه پرسشنامه مذکور دارای روایی (اعتبار)صوری است.

فرزند پروری:

فرزندپروری (پرورش کودک) فرایند تقویت و حمایت از پیشرفت فیزیکی، عاطفی، اجتماعی و فکری فرزند از نوزادی تا بزرگسالی است.

پرورش به جنبه‌های رشد و نمو و تربیت کودک منهای رابطه ژنتیکی با پدر و مادر توجه دارد. معمولاً والدین بیولوژیک وظیفه پرورش کودک را به عهده دارند، علاوه بر این دولتها و انجمن‌ها نیز در این مورد نقش بازی می‌کنند. در مورد کودکان یتیم یا رها شده وظیفه مراقبت از کودکان را به سرپرستان غیر هم خون یا پرورشگاه می‌سپارند.

محققان دانشگاه سیمون فرازر در کانادا در مطالعه ای که در مجله PLOS One منتشر شد، نشان دادند که طول تلومرها در زنانی که فرزندان بیشتری داشتند، بلندتر از زنانی بود که کودکان کمتری داشتند؛ به همین دلیل فرزندآوری بیشتر، پیری دیرتر را برای زنان به همراه دارد.

روشهای فرزندپروری با توجه به دوره تاریخی ، نژاد / قومیت ، طبقه اجتماعی و سایر خصوصیات اجتماعی متفاوت است. علاوه بر این ، تحقیقات تأیید می کنند که تجربه شخصی والدین از نظر روان شناختی ، ​​به ویژه در پی تجربیات نامطلوب ، می تواند به شدت بر حساسیت والدین و نتایج نحوه فرزند پروری آنها تأثیر بگذارد.(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

پرسشنامه شیوه های فرزند پروری

 

پروپوزال سبک های فرزندپروری

عوامل تأثیرگذار در پرورش: طبقه اجتماعی،اعتقادات، ثروت و درآمد، بر چگونگی پرورش کودک بیشترین تأثیر را دارد. گذشت زمان و رشد تکنولوژی نیز در روش تربیتی اولیاء تأثیر می‌گذارد. هم چنین معلمان می‌توانند در تربیت کودکان مؤثر باشند. روش تربیتی آنها به گونه‌ای باید باشد که این روش در نسل‌های آینده هم تأثیر به سزایی داشته باشد.(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

طبقه اجتماعی خانواده نقش بسیار مهمی در ایجاد فرصت ها و منابع قابل دسترس برای کودکان دارد. یعنی کودکان طبقه کارگر به امکانات قابل دسترس طبقه متوسط و طبقه بالا را نداشته و حتی اگر در نظام آموزشی از مدارس یکسانی هم برخوردار باشند (که نیستند) شبکه اجتماعی افراد خانواده، دوستان و طبقه فرصت های متفاوتی را برای پرورش فرزندان به‌وجود می آورند.

انواع پرورش: دیانا بامریند، کارشناس روانشناسی رشد، پرورش کودک در اوان کودکی را به سه نوع تقسیم می‌کند: مقتدرانه، مستبدانه و آزادانه. به این روش‌ها روش چهارمی به نام روش غیردرگیر نیز اضافه شده‌است. این چهار سبک با پذیرش و مسوولیت از یک سو و تقاضا و کنترل از سوی دیگر سر و کار دارد.(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

سبک‌های پرورشی مستبدانه می‌تواند بسیار سفت و سخت باشد. در این روش مجموعه‌ای دقیق از قوانین و انتظارات وجود دارد و در مقابل نیاز به اطاعت محض است. اغلب، هر گونه سرپیچی از قواعد، تنبیهی را در پی خواهد داشت تا از حرف‌شنوی اطمینان حاصل شود. اغلب هیچ توضیحی برای این گوشمالی داده نمی‌شود مگر این که کودک مشکل دارد. «چون من این جوری گفتم» یک پاسخ کلیشه‌ای مستبدانه به کودک است. این رفتار مستبدانه بیشتر در خانواده‌های طبقه کارگر وجود دارد تا طبقه متوسط. دایانا بامریند در سال ۱۹۸۳ نشان داد که کودکان بزرگ شده در یک خانه به سبک استبدادی کمتر شادند. ایشان بدخلق‌تر و مستعدتر برای استرس هستند. فرزند پروری مقتدرانه متکی بر توان‌بخشی مثبت و استفاده نادر از مجازات است. اولیاء آگاهی بیشتری نسبت به احساسات و توانایی‌های کودک دارند و از پیشرفت استقلال کودک در محدوده مناسب حمایت می‌کنند.

فضای بده-بستان بر روابط بین کودک و والدین حاکم است. کنترل و حمایت هم‌زمان در سبک پرورش مقتدرانه تمرین می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که این سبک مفیدترین روش پرورش کودک است. سبک پرورش آزادانه براساس مسامحه بوده روش محبوب طبقه متوسط است. در این دست خانواده‌ها، برای آزادی و استقلال کودک ارزش قائل می‌شوند و والدین به استدلال و توضیح تکیه می‌کنند.

گرایش کمی به مجازات یا قوانین در این سبک از فرزند پروری وجود دارد و گفته می‌شود که بچه‌ها آزاد از محدودیت‌های خارجی هستند. در روش پرورشی غیردرگیر، پدر و مادرها اغلب از نظر عاطفی و گاهی اوقات حتی از لحاظ جسمی در خانه حضور ندارد. والدین به دلیل نداشتن ارتباط با کودکان از انتظارات ایشان آگاه نیستند و تنها لوازم مورد نیاز برای زیست کودک را تهیه می‌کنند.

در این خانواده‌ها اغلب فاصله‌های زیادی میان فرزند و والدین وجود دارد. کودکان در این نوع خانواده‌ها دچار انحراف می‌شوند. کودکان چنین خانواده‌هایی در رفتارهای اجتماعی، عملکرد تحصیلی، رشد روانی و رفتاری دچار مشکل می‌شوند. هیچ نسخه یکتایی برای پرورش کودکان برای همه خانواده‌ها وجود ندارد. روشی که برای یک خانواده ممکن است خوب باشد الزاماً برای دیگری مفید نیست.

بسیاری از روش‌های پرورشی امروزی بین روش‌های مقتدرانه تا آزادانه قرار می‌گیرند. پرورش بسته به نوع مکان انجام آن متفاوت است. نوع پرورش والدین در یک خانواده ممکن است با پرورش در خانوادهٔ دیگر متفاوت باشد. وجود کودک به مانند زمین کشاورزی مثال زده شده است. پدر و مادر همانند کشاورز هستند. وظیفه آنها آبیاری این زمین است. آبیاری کودک از دو طریق سمعی و بصری است.(پرسشنامه شیوه های فرزند پروری)

پرسشنامه شیوه های فرزند پروری